รหัสวิชา/ชุดวิชา Course Code	HS321601
ภาษาไทย Thai name	เสียงและระบบเสียงภาษาญี่ปุ่น
ภาษาอังกฤษ English name	Japanese Phonetics and Phonology
จํานวนหน่วยกิต Number(s) of Credits	3(3-0-6)
รายวิชาที่ต้องเรียนมาก่อน Pre-requisite	HS321101#

ประเภท Type	รายวิชาบังคับ (Compulsory Course)
ในหลักสูตร in the Program of	หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาตะวันออก วิชาเอกภาษาญี่ปุ่น (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2565)
และ เป็นรายวิชา/ชุดวิชาในหลักสูตร and if also used in other academic programs, please specify the program and the subject type	ศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาตะวันออก วิชาเอกภาษาญี่ปุ่น

อาจารย์ผู้รับผิดชอบ Course Coordinator	อาจารย์Nobuki Shinohara
อาจารย์ผู้สอน Lecturers	อาจารย์Nobuki Shinohara

ความรู้ Knowledge	นักศึกษาสามารถมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา(Phonetics and Phonology)ภาษาญี่ปุ่นได้
จริยธรรม Ethics	นักศึกษาสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับพื้นฐานของจรรยาบรรณทางวิชาการ เพื่อหลีกเลี่ยงการนำเสนองานเขียนของผู้อื่นว่าเป็นของตนเองหรือคัดลอกโดยไม่ได้รับอนุญาต
ทักษะ Skills	นักศึกษาสามารถใช้ทฤษฎีสัทศาสตร์และสัทวิทยาที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อวิเคราะห์และออกเสียงเสียงภาษาญี่ปุ่นง่ายๆ ได้จริง นักศึกษาสามารถแยกแยะความแตกต่างด้านสัทศาสตร์ระหว่างภาษาไทยและภาษาญี่ปุ่นได้
ลักษณะบุคคล Character	นักศึกษาเปลี่ยนจากการฟังภาษาญี่ปุ่น เลียนแบบ และออกเสียงโดยไม่ต้องคิด มาเป็นการวิเคราะห์ ฟัง และพูดโดยใช้ทฤษฎีพื้นฐานของสัทศาสตร์และระบบสัทวิทยา นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย

ภาษาไทย Thai	เสียงและระบบเสียงของภาษาญี่ปุ่น ฐานกรณ์ เสียงสระ พยัญชนะ การออกเสียงสูงต่ำ และการออกเสียงสัมผัส รวมทั้งฝึกให้มีความสามารถในการฟังและออกเสียงได้อย่างถูกต้องชัดเจน
ภาษาอังกฤษ English	Japanese phonetics and phonology, speech organs, speech sounds, vowel and consonant articulation and liaison; practicing listening and pronouncing accurately and clearly

รูปแบบ Delivery mode	Classroom-based learning
รูปแบบการจัดการเรียนรู้ Learning management Method	Content and language integrated learning Task-based learning

สัปดาห์ที่ Week	หัวข้อการสอน Teaching topics	จํานวน ชั่วโมง Number of hours		CLO	กิจกรรมการเรียนการสอน สื่อ/ เอกสารและช่องทางการสอน Teaching and Learning Activities, Instructional Media/ Materials, and Teaching Channels
		ทฤษฎี	ปฏิบัติ
1-2	การแนะนำรายวิชาและแรงจูงใจในการเรียน สัมภาษณ์นักศึกษาแต่ละคน(การยืนยันความสามารถภาษาญี่ปุ่นและการออกเสียงภาษาญี่ปุ่นของนักศึกษา)	6		K1: นักศึกษาสามารถมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา(Phonetics and Phonology)ภาษาญี่ปุ่นได้ C2: นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย	(ในห้องเรียน หรือ ออนไลน์ผ่านโปรแกรมMeet) -นักศึกษากรอกและส่งงานบันทึกเสียงล่วงหน้า -แลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับการศึกษาในมหาวิทยาลัยและความสามารถทางภาษาญี่ปุ่นในปัจจุบัน -การแนะนำรายวิชาและแรงจูงใจในการเรียน -พิจารณาและตกลงรูปแบบการประเมินร่วมกัน -ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา -สัมภาษณ์นักศึกษาแต่ละคน
3-5	เกี่ยวกับสระและพยัญชนะ	9		K1: นักศึกษาสามารถมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา(Phonetics and Phonology)ภาษาญี่ปุ่นได้ S1: นักศึกษาสามารถใช้ทฤษฎีสัทศาสตร์และสัทวิทยาที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อวิเคราะห์และออกเสียงเสียงภาษาญี่ปุ่นง่ายๆ ได้จริง C2: นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย	(ในห้องเรียน หรือ ออนไลน์ผ่านโปรแกรมMeet) -นักศึกษาแบ่งออกเป็นกลุ่ม ค้นคว้า"สระ"และ"พยัญชนะ" สรุปลักษณะเฉพาะของแต่ละตัว และแบ่งปันกับชั้นเรียน จากนั้นอภิปรายว่าจะกำหนดได้อย่างไร -นักศึกษามหาวิทยาลัยจะเปรียบเทียบ "สระ" และ "พยัญชนะ'' ระหว่างภาษาไทยและภาษาญี่ปุ่น และพิจารณาลักษณะของ "สระ" และ "พยัญชนะ" ในภาษาญี่ปุ่น -นักศึกษาฝึกการฟังและการออกเสียงโดยให้ความสนใจกับลักษณะของสระและพยัญชนะภาษาญี่ปุ่น -นักศึกษาทำแบบทดสอบการฟังสระและพยัญชนะภาษาญี่ปุ่นเพื่อตรวจสอบว่าขณะนี้พวกเขาสามารถแยกความแตกต่างระหว่างการออกเสียงขั้นพื้นฐานได้หรือไม่
6-8	เกี่ยวกับแนวคิดของจังหวะในภาษาญี่ปุ่น	9		K1: นักศึกษาสามารถมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา(Phonetics and Phonology)ภาษาญี่ปุ่นได้ S1: นักศึกษาสามารถใช้ทฤษฎีสัทศาสตร์และสัทวิทยาที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อวิเคราะห์และออกเสียงเสียงภาษาญี่ปุ่นง่ายๆ ได้จริง S2: นักศึกษาสามารถแยกแยะความแตกต่างด้านสัทศาสตร์ระหว่างภาษาไทยและภาษาญี่ปุ่นได้ C2: นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย	(ในห้องเรียน หรือ ออนไลน์ผ่านโปรแกรมMeet) -นักศึกษามหาวิทยาลัยแบ่งออกเป็นกลุ่มและศึกษาวิธีการออกเสียงคำภาษาต่างประเทศ เช่น "แมคโดนัลด์" และ "ไอศกรีม" ฯลฯในภาษาไทยและภาษาญี่ปุ่น และสรุปความแตกต่างระหว่างคำเหล่านั้น จากนั้นแบ่งปันกับชั้นเรียนและแลกเปลี่ยนความคิดเห็น -นักศึกษาสำรวจแนวคิดเรื่องจังหวะในทันกะ และไฮกุ(วรรณคดีญี่ปุ่น) -นักศึกษาฝึกการออกเสียงและการฟังโดยให้ความสนใจกับจังหวะภาษาญี่ปุ่น -นักศึกษาฟังชื่อสถานที่ของญี่ปุ่นและชื่อคนญี่ปุ่นที่คนไทยและคนญี่ปุ่นออกเสียง แล้วอธิบายความแตกต่างตามลักษณะของ"สระ" "พยัญชนะ" และ"จังหวะ" -นักศึกษาทำแบบทดสอบการฟังเพื่อดูว่าตนเองพัฒนาขึ้นมากเพียงใด นอกจากนี้ ให้ทำการบันทึกเสียงและเปรียบเทียบกับการบันทึกที่ทำก่อนที่ชั้นเรียนนี้จะเริ่มเพื่อดูว่ามีการเปลี่ยนแปลงใดๆ หรือไม่
9-12	เกี่ยวกับสำเนียงและน้ำเสียงในภาษาญี่ปุ่น	12		K1: นักศึกษาสามารถมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา(Phonetics and Phonology)ภาษาญี่ปุ่นได้ S1: นักศึกษาสามารถใช้ทฤษฎีสัทศาสตร์และสัทวิทยาที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อวิเคราะห์และออกเสียงเสียงภาษาญี่ปุ่นง่ายๆ ได้จริง S2: นักศึกษาสามารถแยกแยะความแตกต่างด้านสัทศาสตร์ระหว่างภาษาไทยและภาษาญี่ปุ่นได้ C1: นักศึกษาเปลี่ยนจากการฟังภาษาญี่ปุ่น เลียนแบบ และออกเสียงโดยไม่ต้องคิด มาเป็นการวิเคราะห์ ฟัง และพูดโดยใช้ทฤษฎีพื้นฐานของสัทศาสตร์และระบบสัทวิทยา C2: นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย	(ในห้องเรียน หรือ ออนไลน์ผ่านโปรแกรมMeet) -นักศึกษาแบ่งออกเป็นกลุ่มเพื่อคิดเกี่ยวกับสำเนียงภาษาญี่ปุ่นและภาษาอังกฤษและกำหนดความคิดเห็นของพวกเขา จากนั้นนักศึกษาจะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน -ต่อไปให้นึกถึงสำเนียงญี่ปุ่นและไทยแล้วเสนอความคิดเห็น จากนั้นนักศึกษาจะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน -นอกจากนี้ นักศึกษาได้คิด ค้นคว้า และสรุปลักษณะของสำเนียงภาษาญี่ปุ่น -นักศึกษาฝึกฟังสำเนียง -นักศึกษาได้เรียนรู้เกี่ยวกับโปรแกรมตรวจสอบสำเนียงภาษาญี่ปุ่นและฝึกฝนการใช้สำเนียงดังกล่าวในชีวิตจริง -นักศึกษาค้นคว้าสำเนียงด้วยตนเองและฝึกออกเสียงสำเนียงแบบนั้น -นักศึกษาได้เรียนรู้เกี่ยวกับแนวคิดพื้นฐานของน้ำเสียง จากนั้นจึงฝึกการออกเสียงโดยคำนึงถึงน้ำเสียงเป็นหลัก -นักศึกษาทำแบบทดสอบการฟังเพื่อตรวจสอบสำเนียงและน้ำเสียงของตนเองเพื่อดูว่าพวกเขาสามารถเข้าใจได้ดีเพียงใด -นักศึกษาฟังชื่อสถานที่ของญี่ปุ่นและชื่อคนญี่ปุ่นที่คนไทยและคนญี่ปุ่นออกเสียง แล้วอธิบายความแตกต่างตามลักษณะของ"สระ" "พยัญชนะ" "จังหวะ" และ "สำเนียง" -นักศึกษาทำงานบันทึกเสียงให้เสร็จสิ้นเพื่อทำความเข้าใจว่าการบันทึกนั้นดีกว่าการบันทึกครั้งก่อนมากเพียงใด
13-15	สำรวจหัวข้อง่าย ๆ ในด้านสัทวิทยา(หรือสัทศาสตร์)	9		K1: นักศึกษาสามารถมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา(Phonetics and Phonology)ภาษาญี่ปุ่นได้ S1: นักศึกษาสามารถใช้ทฤษฎีสัทศาสตร์และสัทวิทยาที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อวิเคราะห์และออกเสียงเสียงภาษาญี่ปุ่นง่ายๆ ได้จริง S2: นักศึกษาสามารถแยกแยะความแตกต่างด้านสัทศาสตร์ระหว่างภาษาไทยและภาษาญี่ปุ่นได้ E1: นักศึกษาสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับพื้นฐานของจรรยาบรรณทางวิชาการ เพื่อหลีกเลี่ยงการนำเสนองานเขียนของผู้อื่นว่าเป็นของตนเองหรือคัดลอกโดยไม่ได้รับอนุญาต C1: นักศึกษาเปลี่ยนจากการฟังภาษาญี่ปุ่น เลียนแบบ และออกเสียงโดยไม่ต้องคิด มาเป็นการวิเคราะห์ ฟัง และพูดโดยใช้ทฤษฎีพื้นฐานของสัทศาสตร์และระบบสัทวิทยา C2: นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย	(ในห้องเรียน หรือ ออนไลน์ผ่านโปรแกรมMeet) -นักศึกษาได้เรียนรู้หัวข้อเกี่ยวกับสัทวิทยา(หรือสัทศาสตร์)ที่นักศึกษาเคยในชีวิตประจำวัน -นักศึกษาค้นคว้าและนำเสนอหัวข้อง่ายๆ ของสัทวิทยาภาษาญี่ปุ่น -หากเป็นไปได้ นักศึกษาควรพยายามเปรียบเทียบและสรุปภาษาไทยและญี่ปุ่น
รวมจำนวนชั่วโมง		45	0

วิธีการประเมิน Assessment Method	CLO	สัดส่วนคะแนน Score breakdown	หมายเหตุ Note
การเข้าเรียนและมีส่วนร่วมในชั้นเรียน	C2: นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย	10	ทุกสัปดาห์
การมอบหมายชั้นเรียน(Class Assignment)	K1: นักศึกษาสามารถมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา(Phonetics and Phonology)ภาษาญี่ปุ่นได้ S1: นักศึกษาสามารถใช้ทฤษฎีสัทศาสตร์และสัทวิทยาที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อวิเคราะห์และออกเสียงเสียงภาษาญี่ปุ่นง่ายๆ ได้จริง S2: นักศึกษาสามารถแยกแยะความแตกต่างด้านสัทศาสตร์ระหว่างภาษาไทยและภาษาญี่ปุ่นได้ E1: นักศึกษาสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับพื้นฐานของจรรยาบรรณทางวิชาการ เพื่อหลีกเลี่ยงการนำเสนองานเขียนของผู้อื่นว่าเป็นของตนเองหรือคัดลอกโดยไม่ได้รับอนุญาต C1: นักศึกษาเปลี่ยนจากการฟังภาษาญี่ปุ่น เลียนแบบ และออกเสียงโดยไม่ต้องคิด มาเป็นการวิเคราะห์ ฟัง และพูดโดยใช้ทฤษฎีพื้นฐานของสัทศาสตร์และระบบสัทวิทยา C2: นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย	40	สัปดาห์ที่ 3,4,6,7,9,11,13,14,15
การทดสอบย่อย	K1: นักศึกษาสามารถมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา(Phonetics and Phonology)ภาษาญี่ปุ่นได้ S1: นักศึกษาสามารถใช้ทฤษฎีสัทศาสตร์และสัทวิทยาที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อวิเคราะห์และออกเสียงเสียงภาษาญี่ปุ่นง่ายๆ ได้จริง S2: นักศึกษาสามารถแยกแยะความแตกต่างด้านสัทศาสตร์ระหว่างภาษาไทยและภาษาญี่ปุ่นได้ C1: นักศึกษาเปลี่ยนจากการฟังภาษาญี่ปุ่น เลียนแบบ และออกเสียงโดยไม่ต้องคิด มาเป็นการวิเคราะห์ ฟัง และพูดโดยใช้ทฤษฎีพื้นฐานของสัทศาสตร์และระบบสัทวิทยา C2: นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย	15	สัปดาห์ที่ 4,5,7,8,10,12
การสอบกลางภาค	K1: นักศึกษาสามารถมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา(Phonetics and Phonology)ภาษาญี่ปุ่นได้ S1: นักศึกษาสามารถใช้ทฤษฎีสัทศาสตร์และสัทวิทยาที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อวิเคราะห์และออกเสียงเสียงภาษาญี่ปุ่นง่ายๆ ได้จริง C1: นักศึกษาเปลี่ยนจากการฟังภาษาญี่ปุ่น เลียนแบบ และออกเสียงโดยไม่ต้องคิด มาเป็นการวิเคราะห์ ฟัง และพูดโดยใช้ทฤษฎีพื้นฐานของสัทศาสตร์และระบบสัทวิทยา C2: นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย	15	เป็นไปตามปฏิทินการสอบกลางภาคของมหาวิทยาลัย
การสอบปลายภาค	K1: นักศึกษาสามารถมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับสัทศาสตร์และสัทวิทยา(Phonetics and Phonology)ภาษาญี่ปุ่นได้ S1: นักศึกษาสามารถใช้ทฤษฎีสัทศาสตร์และสัทวิทยาที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อวิเคราะห์และออกเสียงเสียงภาษาญี่ปุ่นง่ายๆ ได้จริง S2: นักศึกษาสามารถแยกแยะความแตกต่างด้านสัทศาสตร์ระหว่างภาษาไทยและภาษาญี่ปุ่นได้ C1: นักศึกษาเปลี่ยนจากการฟังภาษาญี่ปุ่น เลียนแบบ และออกเสียงโดยไม่ต้องคิด มาเป็นการวิเคราะห์ ฟัง และพูดโดยใช้ทฤษฎีพื้นฐานของสัทศาสตร์และระบบสัทวิทยา C2: นักศึกษามีวินัย ระเบียบ และซื่อสัตว์รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย	20	เเป็นไปตามปฏิทินการสอบปลายภาคของมหาวิทยาลัย
สัดส่วนคะแนนรวม		100

ประเภทตำรา Type	รายละเอียด Description	ประเภทผู้แต่ง Author	ไฟล์ File
หนังสือ หรือ ตำรา	Tanaka, S. & Kubozono, H. (1999). Introduction to Japanese Pronunciation Theory and Practic. Tokyo : Kurosio Publishers.	อาจารย์ภายนอกมหาวิทยาลัย
หนังสือ หรือ ตำรา	Kashima, T. (2002). For those who want to teach Japanese Phonetics from the basics. Tokyo : 3A corporation	อาจารย์ภายนอกมหาวิทยาลัย
หนังสือ หรือ ตำรา	Yuzawa, T. & Matsuzaki, H. (2004). Phonetics and Phonology Inquiry Methods - An Introduction to Japanese Phonetics. Tokyo : Asakura Publishing Co., Ltd..	อาจารย์ภายนอกมหาวิทยาลัย
หนังสือ หรือ ตำรา	Fukumori, T. (2010) Japanese phonetics from the basics. Tokyo : Tokyodo Shuppan Co. Ltd..	อาจารย์ภายนอกมหาวิทยาลัย
บทวิจัย หรือบทความวิชาการ	Kawahara, S. & Monou, T. (2017). Teaching linguistics through sound symbolism: through the introduction of concrete results. Southern review : Studies in foreign language & literature (32). Okinawa : The Foreign Language & Literature Society of Okinawa	อาจารย์ภายนอกมหาวิทยาลัย

การประเมินประสิทธิผลรายวิชาและการทวนสอบ Evaluation of course effectiveness and validation	ประเมินโดยนักศึกษาผ่านระบบประเมินออนไลน์ของมหาวิทยาลัย (The Course is evaluated online by students via the university's course evaluation system) ประเมินโดยการทวนสอบผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้โดยคณะกรรมการบริหารหลักสูตร (The Course learning outcomes are validated by the program committee.)
การปรับปรุงการเรียนการสอนและประสิทธิผลของรายวิชา Improving Course instruction and effectiveness	นําผลการประเมินโดยนักศึกษา มาปรับปรุงและพัฒนาการจัดการเรียนการสอน (Improve and develop course instruction and assessment according to students' feedback.)

1.1	1.2	1.3	1.4	2.1	2.2	2.3	2.4	3.1	3.2	4.1	4.2	4.3	4.4	5.1	5.2	5.3

1. คุณธรรมและจริยธรรม
1.1 มีจิตสำนึกและตระหนักในการปฏิบัติตามจรรยาบรรณทางวิชาการและ/หรือวิชาชีพ
1.2 มีวินัย ซื่อสัตย์และรับผิดชอบต่อตนเองและสังคม
1.3 มีจิตสาธารณะ รักและภาคภูมิใจในท้องถิ่น สถาบัน และประเทศชาติ
1.4 มีทัศนคติที่ดีต่ออาชีพและแสดงออกซึ่งคุณธรรมและจริยธรรมในการปฏิบัติงานและการปฏิบัติตนต่อผู้อื่น อย่างสม่ำเสมอ
2. ความรู้
2.1 มีความรู้ความเข้าใจในหลักการและทฤษฎีสำคัญในสาขาวิชาภาษาตะวันออก
2.2 มีทักษะและประสบการณ์การเรียนรู้ในสาขาวิชาภาษาตะวันออกสามารถปฏิบัติงานในสาขาวิชาการ/วิชาชีพ ในสถานการณ์ต่างๆได้
2.3 มีความรู้ความเข้าใจในพัฒนาการใหม่ๆ ในสาขาวิชา รวมถึงงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการแก้ไขปัญหา และการ ต่อยอดองค์ความรู้ในสาขาวิชา
2.4 มีความรู้ความเข้าใจในทักษะภาษาตะวันออก ประวัติศาสตร์ศิลปะ และวัฒนธรรม
3. ทักษะทางปัญญา
3.1 สามารถค้นหา ตีความ และประเมินสารสนเทศ เพื่อใช้ในการพัฒนาความรู้และการแก้ปัญหาทางวิชาการได้อย่างสร้างสรรค์
3.2 สามารถคิดวิเคราะห์และริเริ่มสร้างสรรค์โดยใช้ความรู้และประสบการณ์ของตนในการแก้ปัญหาการทำงานได้
4. ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ
4.1 มีภาวะผู้นำ มีความคิดริเริ่มในการวิเคราะห์ปัญหาได้อย่างเหมาะสมบนพื้นฐานของตนเองและของกลุ่ม
4.2 รู้ความแตกต่างหลากหลายทางสังคมและวัฒนธรรม สามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นได้ดี
4.3 สามารถปฏิบัติและรับผิดชอบงานที่ได้รับมอบหมายตามหน้าที่และบทบาทของตนในกลุ่มงานได้เหมาะสม
4.4 มีความรับผิดชอบในการเรียนรู้เพื่อพัฒนาตนเองและสาขาวิชา / วิชาชีพอย่างต่อเนื่อง
5. ทักษะในการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสารและเทคโนโลยีสารสนเทศ
5.1 มีความสามารถในการใช้กระบวนการทางวิทยาศาสตร์หรือคณิตศาสตร์หรือกระบวนการวิจัยในการคิด วิเคราะห์หรือแก้ปัญหาในชีวิตประจำวันและในการปฏิบัติงานในสาขาวิชาชีพได้
5.2 มีความสามารถในการใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์และสารสนเทศในการสื่อสาร การแสวงหาความรู้ ด้วยตนเอง การจัดเก็บและประมวลผลข้อมูลและการนำเสนอข้อมูลสารสนเทศ เพื่อประโยชน์ในการศึกษาในสาขา วิชาการได้
5.3 มีความรู้และความสามารถในการใช้ภาษาทั้งทักษะการฟัง การพูด การอ่านและการเขียนและสามารถสื่อสารกับผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ